شعر سنایی، نظامی

قطعه خط نستعلیق و نگارگری

رقم محمود بن اسحاق شهابی

 قرن 10ه.ق، دوره تیموری

 ابعاد 29*43 سانتیمتر

ردیف موزه: 836 

 متن: شعر سنایی، نظامی

کسی کش خرد رهنمون است هرگز/ بگیتی ره و رسم صحبت نورزد/ که صحبت نفاقی است یا اتفاقی/ وزین دو دل مرد عاقل نلرزد/ اگر خودنفاقیست جان را بکاهد/ وگر اتفاقی به هجران نیرزد.  سرگشته ذره ای است که میکرد و آفتاب / نور درخت وادی ایمن نمونه است / کرد بجان غلام و به بیند جمال خویش.  چون دریا بر مزن موجی که داری / شبانی پیشه کن بگذر زیرکی / چو خون در تن زعادت پیش گردد / چراغ ازچه زروغن نور گیرد.

محمود سیاوشانی فرزند خواجه اسحاق شهابی سیاوشانی هروی  پدرش در زمان درمیش خان شاملو کلانتر هرات بود و زمان فتح هرات توسط عبید خان ازبک در سال 935 با خاندان به بخارا منتقل که محمود همراه او بود  در این زمان میرعلی اورا به شاگردی پذیرفت و توسط میر به مقامات بالا رسید محمود بعدها از بخارا به بلخ رفت و شهرت یافت او خوش گذران و بیقید بود از موسیقی سررشته داشت  هم کتابت خوش میکرد و هم قطعه نویس بود شیوه اش میرعلی است و نسبت به استاد پیشی گرفت میر نسبت به او سعی فراوان داشت تا جائیکه بر استاد جسارت نمود و اورا رنجیده نمود از سرگذشت او خبری نیست احتمالا تا سال 966 زنده بود.