نام اثر: فردوسی و نماهای مصور از شاهنامه
تکنیک: قلم گیری گواش روی مقوا
تاریخ خلق اثر: 15 / 10 / 1341
این اثر یکی از آثار ارزشمند و شاخص استاد حسین بهزاد است که در آن فردوسی در مرکز تابلو تصویر شده و چنانچه روبرو تابلو ایستاده این اثر را به جهت دیداری به دو قسمت مساوی تقسیم نمایید، شاهد آن خواهید بود که داستانهای دو قهرمان اصلی شاهنامه، یعنی رستم و سهراب در دو سمت چپ و راست صفحه به تصویر درآمده است. در بخش فوقانی تابلو و در بالای سر فردوسی، سیمرغ، نوزادی که "زال سفید مو" فرزند سام نریمان، از تبار جمشید نام دارد را درمنقار گرفته. کنار آن در سمت راست تابلو ازدواج زال و رودابه را ملاحظه می‌کنید. از این ازدواج فرزندی به نام رستم (به معنی دلیر) که پر آوازه ترین پهلوان ایرانی شاهنامه می‌باشد بوجود آمده است که دو داستان مربوط به رستم را سمت چپ صفحه مانند نبرد رستم و سهراب، جنگ رستم و اسفندیار مشاهده می‌شود. از طرفی، از آنجا که اولین داستان شاهنامه با قصه ضحاک شروع شده، شما در سمت بالا و راست صفحه، ضحاک را با اهرمنی در پشتش می بینید که بر شانه ضحاک بوسه زده و از جای بوسه‌های وی بر دوش ضحاک، دو مار بیرون آمده است. در مقابل ضحاک، کاوه آهنگر ترسیم شده و در آن قسمت از تابلو، رویارویی ضحاک و کاوه آهنگر در حالی که کاوه آهنگر پرچم به دست، به همراه یارانش می باشد را شاهد هستیم.
همچنین در سمت راست صفحه چند صحنه از داستانهای مرتبط با اسفندیار تصویر شده است مانند نبرد اسفندیار و دیو، جنگ اسفندیار رویین تن با رستم، هفت خان اسفندیار با مضامین عبور از بیابان و نبرد اسفندیار و شیر.
استاد بهزاد در این تابلو با نمایش سلاح‌ها و ادوات جنگی در نیمه پایینی صفحه و تصویرسازی داستانهای شاهنامه درقسمت بالای تابلو چه بسا به ماندگاری داستان‌ها و حکایت‌ها در فکر و ذهن انسان‌ها و فناپذیری و بی‌اهمیت بودن ادوات جنگی و حتی تاج و تخت پادشاهی اشاره دارد.
در سمت چپ تصویر این شعر فردوسی که تابلو با الهام از آن کشیده شده است، دیده می‌شود.
پی افکندم از نظم کاخی بلند که از باد و باران نیابد گزند
نمیرم از این پس که من زنده‌ام که تخم سخن را پراکنده‌ام
با توجه به تاریخ شروع و خاتمه این تابلو، مشاهده میشودکه استادحسین بیش ازیکسال برای خلق این اثر وقت گذاشته است.