🔸نام اثر: سفید و سیاه
سال خلق اثر: 1348
سبک: نو سنت گرا( مکتب سقاخانه)
ابعاد: 87 * 102 cm
تکنیک: رنگ روغن و ترکیب مواد
🔹محل نگهداری: موزه هنر ملل مجموعه سعدآباد
اثر پیش رو با پرهیز از عمق بخشی، عناصر و فرم هایی را که اغلب در آثار عربشاهی تکرار می شوند را با پالت رنگی از طیف خاکی ها تا سیاه به گونه ای کٌل پوشان بر سطح بوم گسترانده است. این عناصر و موتیف ها یادآور مضامین اسطوره ای و نسخی از ادعیه و نوشتارهای مذهبی هستند که به شیوه ای نوگرایانه ضمن الهام از فرم های سنتی صورتی معاصر به آنها بخشیده است. هنرهای کهن از جمله مفرغ های لرستان، هنر میانرودان و جنبه های راز آلودگی و رمز آمیزی آنها از منابع تاثیرگذار بر روی سیاق نقاشی های عربشاهی بود. بهره گیری از این فرم های تاریخی و اساطیری با رویکردی انتزاعی جنبه های نمادین به اثر می بخشد که در قرائت تحلیلی آن تمایل به بومی گرایی و احیا سنت های پیشین نمود می یابد. عربشاهی در آثار خود برای بازنمایی بهتر اندیشه اش از ترکیب موارد استفاده می کند و تنها به رنگ روغن روی بوم بسنده نمی کند و با ایجاد بافت های متنوع در راستای القا حالت های هنرهای بومی و کهن می کوشد.
عربشاهی در سال 1314 چشم به جهان گشود. وی پس از تحصیل در هنرستان تجسمی پسران برای ادامه تحصیل راهی مدرسه عالی ملی هنرهای زیبا پاریس فرانسه (بوزار) شد و در آنجا مبانی اندیشه و تکنیک های هنری وی شکل گرفت.عربشاهی در طول حیات هنری خود ده ها نمایشگاه انفرادی و گروهی برگزار کرد همچنین وی برنده ی چندین جایزه ی ملی و بین المللی نیز بود و چندین عنوان کتاب با موضوعات هنری را گردآوری و تصویرگری کرد. عربشاهی نقش به سزایی در جریانت هنر معاصر ایران داشت وی در سال 1353 به همراه مارکو گریگوریان، مرتضی ممیز، غلامحسین نامی، سیراک ملکنیان، میرعبدالرضا دریابیگی و فرامرز پیلارام گروه آزاد نقاشان و مجسمه‌سازان را بنیان نهادند کردند. عربشاهی همچنین در کنارحسین زنده‌رودی، رضا مافی، منصور قندری، فرامرز پیلارام، صادق تبریزی و پرویز تناولی از پایه گذاران و پیشگامان مکتب سقاخانه بود. سرانجام این هنرمند در سال1398 بر اثر بیماری قلبی- ریوی در 84 سالگی در تهران چشم از جهان فروبست.
▫️تهیه مطلب: سارا کریمان
با همکاری شیوا ضیغم مسئول کاخ موزه ملت و موزه هنر ملل