اثر: کشتی /کاخ ملت

اثر: کشتی /کاخ ملت
  • کد مطلب: 7615
  • تاریخ انتشار: يکشنبه 3 اسفند 1399 - 09:29

🔹اثر: کشتی 

جنس: عاج

محل نگهداری اثر: مخزن موزه ملت
پژوهشگر: بیتا دقیق (کارشناس ارشد موزه ملت)

عکس: جواد نجف علیزاده

🔸مجسمه کشتی سه طبقه موردنظر ساخته شده از عاج در ابعاد (24×5/39 سانتیمتر) که بر روی پایه چوبی منبت کاری شده(احتمالا از چوب گردو یا گیلاس) قرار گرفته است، از هنرهای دستی مردمان بومی چین می باشد.

طبقه اول و دوم دربرگیرنده اتاقک هایی با پنجره های مشبک بسیار ظریف که قابلیت باز و بسته شدن را دارد.

🔹 درون اتاقک ها افرادی کتاب به دست به دور میزهای گردی در حال مطالعه نشسته اند و در فضای بیرونی اشخاصی ایستاده در حال گفت و گو و برخی نظاره گر مناظر می باشند.

🔸 در طبقه سوم شاهد نقش دو لوتوس یا نیلوفرآبی که نمادی از صلح، حفاظت، نجابت و باروری ست و یک پرچم برافراشته شده چین باستان( یکی از اولین پرچم های چین باستان است که مثلثی شکل بوده و بعدها به شکل مستطیل تغییر فرم یافته است) و یک اژدها به آن متصل است که نمادی از قدرت و برکت می باشد.

🔹در این طبقه افراد نشسته به دور میزهای گرد در حال خوردن و آشامیدن هستند. در انتهای کشتی دو عدد دکل نقاشی شده با تصویر سیمرغ و حروف چینی باستانی که در اساطیر چین باستان سیمرغ سمبل حد اعلای پرهیزگاری، اقبال، قدرت و پرهیزگاری می باشد و یکی از ویژگی های برجسته نقاشی چینی ها خطی بودن الگو است.
با توجه به تحقیقات صورت گرفته احتمالا این نوع کشتی ها برای حمل امپراطور وقت و خانواده های اشراف ساخته می شده و از آثار به جا مانده در قسمت جلویی کشتی مشخص است که برای حرکت در کانال های آبی و رودها توسط قایق هایی از جلو کشیده می شده.


🔹کانال یا آبراه : در چین باستان حد فاصل سال‌های ۴۸۱ تا ۲۲۱ پیش از میلاد کانال‌های بزرگی برای حمل و نقل آبی ایجاد شده بود.

یکی از طولانی‌ترین این کانال‌ها، کانال هونگ گو (Hong Gou) به معنی «کانال غازهای وحشی» بود که ایالت‌های «سونگ»، «ژانگ»، «چن»، «کایی»، «کایو» و «وی» را به یکدیگر متصل می‌کرد.
در این سرزمین از بردگان برای حفر کانال ها استفاده می کردند.


🔺منابع: چین باستان: النور ج. هال ترجمه مهدی حقیقت خواه انتشارات ققنوس
اساطیر چین: انتونی کریستی ترجمه باجلان فرخی انتشارات اساطیر
تاریخ فرهنگ چین: چارلز پاتریک فیتس جرالد ترجمه اسماعیل دولتشاهی انتشارات علمی و فرهنگی