مشخصات
- طول کامل شمشیر با غلاف: 106 سانتی متر
- طول تیغه: 83 سانتی متر
- طول دسته: 15 سانتی متر
- طول غلاف: 86 سانتی متر
- جنس تیغه: فولاد آبدیده/استیل
- جنس دسته: فلز با روکش طلائی و نگین
- جنس غلاف: فلز با روکش طلائی
محل نمایش: نمایشگاه موقت "کلکسیون شمشیرها و سلاح های موجود در کاخ موزه ملت"
محل نگهداری: مخزن اصلی، کاخ موزه ملت
پژوهشگر: رقیه مغانی قهرمانلوئی، کارشناس ارشد موزه ملت
عکس: جواد نجفعلی زاده
معرفی شی
یکی از شمشیرهای موجود در مخزن کاخ موزه ملت، معروف به شمشیر سیمون بولیوار (که از آن به عنوان شمشیر پرو نیز یاد می شود) یک شمشیر تک لبه، نمادین و تشریفاتی است که، از سال 1904م. به بعد توسط کشورهای مانند ونزوئلا، کلمبیا، اکوادور و پاناما براساس مناسبت های ویژه به صورت نمونه ای از شمشیر اصلی به سران سایر کشور یا افراد خاص به عنوان نماد آزادی و احترام، اعطاء می گردد. این شمشیر نمادین در طول زمان روابط مابین این کشورها با ایران چندین بار به سیاستمداران و دولتمردان ایرانی اعطاء گردیده است (چنانچه که، نمونه کوچکی از آن از طرف هوگو چاوز رئیس جمهوری فقید ونزوئلا در زمان حیات دکتر حبیبی به ایشان نیز اهدا گردید.). نسخه اصلی این شی در سال 1825م. تحت نظر فردی به نام سی. فریر (C. Freyre) در کارگاه شمشیرسازی چُانگاپوما (Chungapoma) در شهر لیما (Lima) ساخته شد. در سال 1825م. این شمشیر به مناسبت استقلال پرو از اسپانیا به سیمون بولیوار به عنوان آزادیخواه و پرو، اهدا شد. به دلیل ارزش بسیار زیاد این هدیه برای بولیوار و به منظور قدردانی از ملت پرو، او این شمشیر را تا زمان مرگ همیشه با خود داشت. پس از مرگ این آزادیخواه، این شمشیر و سایر متعلقات وی به خانواده اش سپرده شد. بنابر مستندات موجود، شمشیر سیمون بولیوار درحال حاضر در ساختمان موزه کاراکاس (پایتخت کشور ونزوئلا) قرار دارد. در ساخت بخش هایی از شمشیر اصلی و غلاف آن از فلز طلا 18 عیار و در ایجاد نقوش تزئینی موجود برروی آن از سنگ های قیمتی همچون الماس، یاقوت و ... استفاده شده است. تیغه فولاد روکش دار (استیل) این شمشیر با نقوش و خطوط حکاکی شده به زیبایی مزین گشته است.
سیمون بولیوار (Simon Bolivar)
سیمون خوزه آنتونیو دِ لا سانتیسیما ترینیداد بولیوار ای پالاسیوس پونته‌ای بلانکو مشهور به سیمون بولیوار (Simón José Antonio de la Santísima Trinidad Bolívar y Palacios Ponte y Blanco) رهبر سیاسی و نظامی ونزوئلایی در میان سال های1830-1783م. بود. وی در زمان کوتاه عمر خویش نقش بسزایی در استقلال کشورهایی همچون کلمبیا، ونزوئلا، اکوادور و بولیوی از اسپانیا ایفا نمود. در سال 1821م. مبارزات نظامی موفق، او را قادر ساخت که رئیس جمهور گرن کلمبیا(Gran Colombia) شود (کلمبیای بزرگ/ گرن کلمبیا نام امروزی حکومتی است که از ۱۸۱۹ تا ۱۸۳۱م. بر شمال و جنوب آمریکا و بخش‌هایی از جنوب آمریکای مرکزی حکومت داشته که امروزه شامل: کلمبیا، ونزوئلا، اکوادور، پاناما، شمال پرو، غرب و شمال غربی گویان و برزیل می گردد.). باتوجه به رهبری مبارزات استقلال طلبانه دیگر کشورهای آمریکای لاتین مانند پاناما، بولیوی و پرو توسط سیمون بولیوار در سال 1822م. بعد از دیداری که با یکی دیگر از آزادیخواهان داشت، حاکمیت کشور پرو نیز به وی سپرده شد. همچنین دراثر مبارزات انجام شده تحت رهبری ایشان در سال 1825م. پِروی علیا مستقل گردید و به افتخار او به عنوان کشور بولیوی نامگذاری گردید. به منظور دستیابی به اطلاعات کامل تر درخصوص این شی، مقاله ای تحت عنوان شمشیر نمادین سیمون بولیوار (Simon Bolivar)در کاخ موزه ملت، در بخش آزاد مقالات پژوهشی ارائه شده در سایت مجموعه سعدآباد، به آدرس sadmu.ir نیز موجود می باشد.