ظروف بارفتن

محقق : مریم اقباله – کارشناس ارشد موزه ظروف سلطنتی

از جمله ظروف به نمایش گذاشته شده در موزه ظروف سلطنتی مجموعه تاریخی – فرهنگی سعدآباد ظروف بارفتن مرصع کاری شده وساخت فرانسه می باشد که در کتابخانه این موزه به نمایش گذاشته شده است . این ظروف متعلق به زمان پهلوی دوم می باشد .

" بارفتن " اصطلاحی است که از دوره قاجار در ایران به نوعی شیشه نیمه شفاف و ضخیم و نقشدار و نیز بدل چینی گفته شده است . به سبب مشابهت با سنگ اوپال ان را اوپالین نیز گفته اند . در نیمه آخر سده 17میلادی کارخانه بارفتن "کلریسی " برای اولین بارشروع به ساختن بارفتن کرد و شاهد موفقیت های جشمگیری در این زمینه گردید .

 در سال 1818 میلادی " برادران فرت " امکان نوینی در عرصه ساخت بارفتن به وجود اوردند و ان اتش کوره بارفتن بود و به معنای پختن گل مخصوص بارفتن با شرایط خاص بود . در دوره قاجار این صنعت وارد ایران شد و مورد توجه اشراف و ثروتمندان قرار گرفت . بر خلاف شیشه‌های دیگری که شفافیّت در آنها مطلوب است، گونه‌های مختلفِ کدر بارفتن، به رنگهای شیری ، آبی روشن ، سبزِ روشن ، زرد و صورتی مرغوبتر است .