درگالری اول موزه استاد حسین بهزاد اثری به نام بانو و کنیزش که با تکنیک آبرنگ روی کاغذ است درابعاد 15×8سانتیمترموجود می باشد .
این اثردرسبک مکتب هرات به تصویر درآمده است. ویژگیهای این مکتب عبارت است از: جمله ترکیب بندیهای متقارن وغیرمتقارن، واقع گرا درسیستم گل گیاه، تنوع رنگ وقلم گیری، غالب بودن رنگ آبی و طلایی در کل تصویر، مهارت در ترسیم طراحی اندام، تراکم درمرکز صحنه، نمایش چند زمانی واستفاده از ترکیب بندی دایره ای که در این اثر این ویژگیها از سوی استاد حسین بهزاد مینیاتور رعایت شده است.
دراین اثربانویی که پیراهنی با طرح و نقوش مغولی بر تن دارد به تصویر درآمده است . پیراهن وی از دو قسمت تشکیل شده ،پوشش روی پیراهن برنگ طلایی (رنگ طلا) گل هایی بر روی آن و لباس زیرین برنگ آبی و با گل های طلایی ترسیم شده است .
نکته قابل توجه در رویه لباس این است که گویا استاد بهزاد لایه رنگ طلابر روی لباس را غلیظ تر گذاشته و گلها را توسط قلم فلزی برنگ سیاه بر روی طلا نشانده است بهمین دلیل گل های لباس برجسته تر بنظر می آید. پیراهن زیرین برنگ آبی که با گل های طلایی ترسیم شده است . این پیراهن جلو باز بوده و دارای پنج دکمه می باشد. بانو شالی به کمر و گیسو پوش تاج دار طلایی که با یک پرمزین شده به سر دارد .روی دریکی از دستان بانو سبویی طلایی رنگ و در دست دیگر وی پیاله ای می باشد. ظرفی برنگ طلایی در جلوی پای وی قراردارد که نصفی از ظرف با سه عدد انار پر شده است و نصف دیگر ظرف خالی می باشد.
کنیزی سیه چهره با عبایی کرم رنگ با آستین های نیمه که چنگی در دست دارد درحال نواختن است.
پس زمینه این اثر برنگ بژ و کوهی با شیب ملایم و آسمانی طلایی رنگ نمایان است.
وسط صفحه ودر میان بانو وکنیزش درختی با شکوفه های آبی رنگ قرار گرفته و همچنین سنگ های ریز و درشت و گل بوته هایی به رنگ آبی، نارنجی، سفید و قرمز این اثر را مفروش نموده است.
محقق: زینب گودرزی، کارشناس موزه استاد بهزاد