بنا به روایت تاریخ صفوی، میرعماد الحسنی کاتب بلند آوازه نستعلیق در سال 1024 ه.ق به اتّهام مذهب تسنّن توسط عمال شاه عباس بزرگ به قتل رسید اما نمونه های بیشماری به قلم این استاد مشاهده شده است که تماماً بیانگر ارادت او به خاندان نبوّت و امامت بویژه امام علی (ع) است. آثاری مانند مرقّع خط، مناجات نامه حضرت علی(ع)محفوظ در کاخ گلستان، قطعه خط مشهور نادعلی در موزه میرعماد و مجموعه های خصوصی و اشعار بیشمار بخط و قلم میرعماد که در وصف امامت سروده و نوشته شده است. به این مناسبت بنا به بزرگداشت ماه محرم سال 1391 قطعه خط چلیپایی نستعلیق به قلم میرعماد معرفی می شود که شعر آن به زبان پارسی و در مدح امام حسین (ع) نوشته شده است. در بخش لچکی بالای این قطعه درج شده است که این اثر در مشهد امام حسین (ع) و در کربلا نگارش گردیده و تاریخ آن متعلق به سال 984 ه.ق است و با انتصاب تاریخ تولّد میرعماد به سال 961 ه.ق ، میر در زمان نگارش این اثر 24 ساله بوده که به زیارت کربلا مشرّف شده است. مشخّصات این قطعه به شرح زیر است و این قطعه در طبقه دوم موزه میرعماد نگهداری و در معرض دید قرار دارد .
متن:
باز آن سوار مست به نخجیر میرود دستم ز کار و کار ز تدبیر میرود
او اسب می دواند وما کشته میشویم لشکر هلاک می شود ومیر میرود
نام اثر : قطعه خط
نوع خط : نستعلیق
نام قلم : جلی
اندازه قلم :2 دانگ
درجه خط :خوش
نحوه نگارش : چلیپایی
تاریخ کتابت : سنه 984 ه.ق
رقم کاتب : میرعماد الحسنی
نوع تزئین : تذهیب و تشعیر
تزئین متن :لاکی مطلّایی، دور سطر دندان موشی محرّر بین سطر الوان و لچک تشعیری
تزئین حواشی متن : مجدول الوان و ریسمان تشعیر و حاشیه تذهیب
ابعاد کاغذ :18*28 سانتی متر
متن اثر : شعر در مدح امام حسین (ع) در زیارت کربلای معلّا با تخلّص میر
میر عماد ملقّب به عماد الملک:
خطاط و شاعر قرن 11
متولد سال 961 - وفات سال 1024 در اصفهان
مشهورترین خطاط دوره شاه عباس صفوی
وی در قزوین متولد شده و در دوره جوانی سفرهای متعدّدی داشت. بعدها با کسب شهرت در اصفهان مورد حسد قرار گرفت و به اتّهام سنّی بودن به قتل رسید و در مسجد مقصود بیک اصفهان به خاک سپرده شد. او بانی بزرگترین سبک خوشنویسی نستعلیق تا 400 سال بعد از خود است.