به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد؛ موزه استاد حسین بهزاد، طی یک نشست تخصصی به تحلیل آنچه در سال‌های قحطی (1295 الی 1298) در ایران گذشت، و تاثیر این جریان بر آثار استاد حسین بهزاد، پرداخت.
این نشست با حضور دکتر زینب رجبی، دکترای هنر اسلامی از دانشکده هنر، دانشگاه تربیت مدرس و استادیار گروه هنر اسلامی دانشگاه شاهد،دکتر سید محسن میر، مدیر مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد، به میزبانی فریبا امیدی نیا، مسئول موزه استاد حسین بهزاد و حضور جمعی از علاقه‌مندان هنر مینیاتور برگزار شد.
اوج قحطی در سال 1296 خورشیدی، به علت خشک‌سالی و کم‌بود مواد غذایی در طول سال‌های مشروطیت در گوشه و کنار کشور اتفاق افتاد در اواسط تابستان آن سال، به دلیل مناسب نبودن فصل کشاورزی و تاثیرات جنگ جهانی اول، زمینه مناسبی برای فعالیت محتکران و دلالان فراهم آورد و همین‌طور که ذکر گردید، اشغال نیروهای خارجی و ذخیره‌سازی و خرید مواد غذایی توسط آنان، در ایجاد شرایط بحرانی نقش داشت و تاثیر شگرفی در تبدیل کردن مسئله‌ای محدود و محلی به بحران عظیم ملی داشت.
در چنین اوضاع و احوالی، بزرگان اهل علم و هنر و ادب که این شرایط را از نزدیک لمس کرده بودند تجربه و احساس خود را در طی سال‌های مختلف به تصویر کشیده نگاشته و منعکس نموده‌اند.
استاد حسین بهزادمینیاتور متولد سال 1273 خورشیدی در تهران، طی 74 سال عمر پربار خود یکی از هنرمندانی بود که تجربه قحطی سال‌های 1284 تا 1296 خورشیدی را از نزدیک دیده و لمس کرده بود. وی که در زمینه هنری، فکری پیش‌رو داشت و با ایجاد تفکر و سبکی نو در نگارگری معاصر ایران، این هنر را از ورطه تکرار و تقلید از گذشته نجات داده است، معتقد بود«هنر باید با زمان خود پیش رود و وظیفه میناتوریست ترسیم شیرین‌کاری و تلخی‌های زندگی است.»در همین راستا با تاثیراتی که سال‌های سخت قحطی بر فکر و ذهن این هنرمند توان‌مند بر جای نهاده بود، با این‌که این آثار در همان زمان کشیده نشده است ولی خاطرات آن دوران چنان تاثیری بر روح و روان وی برجا گذاشته بود که هرازگاهی با یادآوری گذشته، دست به قلم و انفعالات روحی خود را به تصویر درآورده است.
در سال 1295 خورشیدی که فتوح‌السلطنه مصورسازی کتاب خمسه نظامی را به استاد حسین بهزادمینیاتور سفارش داد، هر چند استاد بهزاد بابت این کار پول خوبی دریافت می‌کرد ولی درد و رنج و مرگ و میر انسان‌ها او را بی‌طاقت می‌نمود و با توجه به شرایط بد اقتصادی و اجتماعی آن زمان، به دیدن اعضای خانواده‌های بی‌بضاعت می‌رفت، برای آن‌ها ارزاق و نان تهیه می‌کرد و به دست‌گیری و کمک به افراد محتاج می‌پرداخت. وی از آن دوران در کتاب شرح حال استاد حسین بهزاد و مختصری در تاریخ نقاشی ایران نوشته ابوالفضل میربها عنوان نموده است، در زمانی که در منزل فتوح‌السلطنه مستقر بوده تا طبق قرارداد منعقده کتاب خطی خمسه نظامی که فاقد تصویر بوده است را مصور نماید، شاهد مصائبی از قحطی بود که بسیار بر روی وی تاثیرگذار بوده است.
هنگامه یعقوبی(کارشناس روابط عمومی و امور بین‌الملل مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد)