نام اثر :تابلوی شکار
گردآورنده: سیده فاطمه اسدی
موزه فرشچیان مجموعه سعدآباد
اثری از استاد محمود فرشچیان در سال 1350 و در ابعاد 72*52 و به سبک نگارگری و تکنیک گواش طراحی شده است.
در این تابلو در اثر ضربه تیر شکارچی، آهو بر زمین افتاده و در خون خود می غلتد و خانواده اش بصورت نگران و آشفته اطرافش هستند. شکل و حالت شکارچی که انگشت خود را گزیده و در حالت پشیمانی و ندامتی عمیق است که احساس همدردی شدید مخاطب را برمی انگیزد.
چرا که شکارچی کانون گرم و پویایی خانواده ای را از هم گسسته و با این عمل خشم و نفرت دیگر عناصر فضا از قبیل: جمادات، نبادات، پرندگان، ابرهای مواج و به ویژه اسب را برانگیخته است.
چهره متاثر اسب، گردن افتاده و دست راست اسب که با حسرت بازایستاده و تصویر درخت سمت چپ بالا نشان دهنده حالات روانی و پریشانی شکارچی و پرنده های در حال فرار از شکارچی و همچنین صخره های بیقرار و شوریده که علاوه بر شخصیت دادن بر موجود بی جان بر شدت قباحت، قساوت و حماقت شکارچی افزوده است.
همگی نشانه های سازمان یافته جهت ابراز تاسف و تالم به جمع داغدار آهوان می باشد و این نشانه های دیداری و تصویری مستقیم به احساس و اعتقاد و پیام غیر مستقیم هنرمند دلالت دارند.
که حاوی بیانیه ای جهت استیفای حقوق از دست رفته آهوان و ستایش وحدت وجود می باشد.
پیام هنرمند در این اثر بر تساوی حق حیات و عدالت از سراسر این تابلو تاثیر گذار به گوش می رسد که کمتر در آثار گذشتگان دیده شده است.
خود هنرمند در این مورد می گوید:" استادان بزرگ و هنرمندان قدیم در تصاویر خود طبق روال طبیعت حیوانات درنده را بر حیوانات ضعیف مسلط می نمودند من برای نخستین مرتبه سعی کردم حیوانات ضعیف را بر حیوانات درنده خو مسلط نمایم و توفیق دهم:"