درگالری چهارم موزه استاد بهزاد اثری به نام "جوانی حافظ "در ابعاد 55 ×7/ 45سانتیمتر وجود دارد که به روش قلمگیری گواش روی مقوای سیاه کار شده است و این شیوه ابداع استاد حسین بهزاد در نگارگری معاصر ایران است.
در این کار می توان به خلق فضاهای مدور و خطوط نرم و قدرتمند و نقوش محرک اشاره داشت که در آن ، حافظ شیرازی شاعر و غزلسرای قرن هشتم ه .ش در قسمت چپ و پایین صفحه در حالیکه تکیه بر سنگی داده و کتابی در دست دارد به تصویر درآمده است . وی عبایی بر تن دارد که یقه لباس آن مزین به طرحهای اسلیمی و هندسی می باشد ، همچنین کلاهی که با اشکال هندسی آراسته شده و دستاری به دور کلاه پیچیده شده است .
بدون شک ، استاد حسین بهزاد به بهترین شکل احساس و تجسم شعرگونه عواطف و زوایای مختلف وجودی و روحی و اخلاقی این شاعر گرانقدر را از طریق نگاه او به زمین و پشت کردن به مسائل دنیوی به تصویر کشیده است. در قسمت چپ تصویر، پشت تکیه گاه حافظ نیز شاخه برگ های انبوه درختان با رنگ سفید و طلایی قلم گیری شده است .
استاد حسین بهزاد در بسیاری از آثار خود به پدیده های طبیعت از قبیل خاک و سنگ جان بخشیده ، در این تابلو نیز استاد با بهره گیری از تکنیک چهره پردازی و خلق خطوط منحنی و مدور از خاک به سمت راست تصویر ، تعدادی زن زیبا رو و متبسم را که در حال شادی و خوشی های گذران زندگی می باشند را تصویر نموده و بدین ترتیب حافظ جوان در حالیکه نگاهش به زمین دوخته شده ،روی گردان از وسوسه های دنیوی نشان داده شده است.
در این اثر امضای استاد حسین بهزاد بر روی تکه سنگی در قسمت انتهایی چپ تصویر به تاریخ 25/2/1331 دیده می شود.
نگارنده: مرجان رفیعا - کارشناس موزه استاد بهزاد