درختچه پیچ گلیسین

نام فارسی: پیچ گلیسینیا پیچ انگوری

نام انگلیسی: Chinese Wisteria

نام علمی: Wisteria Sinensis

خانواده: Fabaceae

      پیچ گلیسین گونه ای گیاه بالا رونده چوبی و  بومی چین می باشد. این گیاه در سال 1816 از چین به اروپا و شمال امریکا آورده شده است و به عنوان یکی از محبوب ترین درختان زینتی باغ و خانه های غرب تبدیل شده و از پرکاربردترین درختان در فضای سبز به شمار میرود. پیچ گلیسین درختچه ای مقاوم، خزان دار با طول عمر زیاد ، سریع الرشد با برگ های براق سبز رنگ متناوب و به فرم مرکب شانه ای فرد هستند. برگ ها به طول 10 تا 30 سانتی که هریک 9 تا 13 برگچه مستطیلی 2 تا 6 سانتی متری دارند.

گل های آن سفید، بنفش، آبی به طول 15 تا 20 سانتی متر هستند که در بهار نمایان میشوند و معمولا در اواسط ماه فروردین به اوج خود میرسند. گل ها قبل از گسترش شاخ و برگ در هر خوشه همزمان باز میشوند و عطری شبیه به انگور دارند. گل آذین خوشه ای زیبایش سبب معروفیت این گیاه شده است. میوه آن پهن، قهوه ای رنگ و مخملی شبیه غلاف حبوبات است و 5 تا 10 سانتی متر طول دارد و دانه های آن دیسک مانند و با ضخامت حدود 1 سانتی متر میباشند. پس از گلدهی ، بذور در غلافهایی تشکیل می شوند. این غلافها (نیام) به رنگ سبز می باشند. پیچ گلیسین گیاهی است که تقریبا به نور زیادی نیاز دارد و بایستی در مکان های آفتابگیر کاشته شود. این گیاه به خاک های لومی با زهکش مناسب نیاز دارد و خاک های سنگین را نمی پسندد. به خاک های گچی و آهکی حساس است و PH5/5 تا 5/6 ( کمی اسیدی) بهترین حالت برای این گیاه است. به رطوبت متوسط و منظم نیاز دارد . خشکی را به خوبی تحمل می کند و به رطوبت فراوان حساس است. پیچ گلیسین گیاه مناطق معتدله محسوب می شود و در محدوده دمایی 4 تا 35 درجه رشد میکند. نوسانات دمایی در بهار سبب ریختن گل ها
می شود.

وضعیت گونه در سعدآباد: در باغ موزه سعدآباد تنها چند درختچه پیچ گلیسین در فضای سبز پشت موزه ظروف به طور منظم ردیفی وجود دارد.

روش تکثیر: به چندین روش گلیسین را می توان تکثیر نمود 1- قلمه: قلمه چوبی یا قلمه نیمه چوبی را از شاخه های جانبی در ابتدا یا اواسط تابستان تهیه می کنند و در خزانه قرار می دهند  2- خوابانیدن: خوابانیدن سر شاخه ها در پاییز صورت می گیرد.  3- پیوند زدن: راه تجاری تکثیر گلیسین است که در اوایل بهار صورت می گیرد. 4- بذر: بذرها دارای خواب نیستند و جوانه زنی شان به خوبی صورت می گیرد. در فروردین یا اردیبهشت می توان بذر ها را کاشت. البته خیس کردن بذور به مدت 24 ساعت در آب قبل از کاشت، جوانه زنی را سرعت می بخشد. بذر هایی که مربوط به سال جاری هستند بهترین جوانه زنی را دارند.

منبع: مرکز مطالعات باغ موزه

پژوهشگر: معصومه رضوان فر