هنری امیل ماتیس(Henri Matisse) طراح و نقاش فرانسوی در سال 1869 در شهری کوچک در شمال فرانسه متولد شد. او در دانشگاهی در پاریس به تحصیل در رشته حقوق پرداخت و در همین زمینه کار خود را آغاز نمود. وی در سال 1889 در بستر بیماری به نقاشی روی آورد و با اشتیاقی وصف ناپذیر این هنر را دنبال کرد. او که در ابتدای کار به آموختن تکنیک های نقاشی در آکادمی جولیان در پاریس پرداخته بود، پس از مدتی این مکان را رها کرده و به شاگردی گوستاو مورو در آمد. ماتیس تأثیرات فراوانی از پست امپرسیونیست ها به خصوص سزان، گوگن و ون گوک و همچنین هنر ژاپنی پذیرفت. وی در سال های 1905- 1899 به تکنیک نقطه گذاری (pointillism) پل سیگناک روی آورد.

در سال 1905 ماتیس به همراه تعدادی دیگر از شاگردان مورو در نمایشگاه سالانه پاییزی پاریس شرکت کرد. در همین نمایشگاه بود که نام " فوو" بر روی آثار این هنرمندان گذاشته شد. فوو که به معنی جانور درنده است، از طرف منتقدی به نام لویی ووسل مطرح شد که با دیدن تابلوهای نقاشی با رنگ های درخشان و ضربات تند قلم این اصطلاح را به زبان آورد. بهره گیری از رنگ های خالص و تند و درخشان به همراه ضربه های پرتحرک قلم مو از ویژگی های بارز سبک فوویسم به شمار می رفت.

در سال 1942 هنری ماتیس با یک راهبه کاتولیک که دانشجوی  پرستاری بود ملاقات کرد. پس از مدتی راهبه به درخواست ماتیس به عنوان مدل نقاشی وی شروع به کار کرد.

ماتیس او را با لباس های متفاوتی در تابلوهای خود نقاشی کرده است. سه اثر از این مدل با نام های The Idol و Green dress & Oranges و Tabac Royal موجود است. از این آثار نسخه های کپی فراوانی به چاپ رسیده است. یکی از نسخه های کپی از تابلوی Tabac Royal در موزه هنرهای زیبا نگهداری می شود که در سال های گذشته توسط فرح دیبا خریداری شده است.

استفاده از  نقوش تزئینی که با فرهنگ اروپایی بیگانه بود راهی برای بیان احساسات و عواطف به شمار می رفت. این کار تأثیر هنر های غیر اروپایی را بر کار ماتیس نشان می دهد.

فهرست منابع

www. Henri-matisse.net

www. Artnews.com

www.worthpoint.com