این سفال متعلق به اینکاها می باشد ( قرن 15 میلادی ) که در موزه برادران امیدوار به نمایش گذاشته شده است.
اینکاها امپراتوری خود را تاهوان یتن سویو "Tahuantinsuyu " می خواندند به معنی سرزمین چهار بخش. تاهوان تین سویو در اوج شکوفایی خود بزرگترین امپراتوری بومی در نیمکره غربی بود که پهنه آن سراسر سواحل غربی آمریکای جنوبی را با حدود چهار هزار کیلومتر صحراهای خشک ساحلی، فلات ها و دره های باد خیز، قله های مرتفع کوهستانی بالاخره جنگل های پر مه در بر می گرفت. امپراتوری اینکا سرزمین هایی را در بر می گرفت که از نظر جغرافیایی و اقلیمی وضعی افراطی داشتند به غایت سرد یا بی غایت گرم. در قرن 16م. پدرو دسیهزا، سرباز وقایع نگار اسپانیایی اغلب بخش های این سرزمین را چنین توصیف کرده بود«نامناسب برای سکونت انسان»! مشخص ترین سیمای سرزمین اینکاها سلسه کوه های آند است. کوه های آند امپراتوری اینکاها را از نظر جغرافیایی به سه بخش تقسیم می کردند: سواحل صحرایی، سرزمین های مرتفع و جنگل های آمازون.
پیش از اینکاها فرهنگهایی در سرزمین آنها شناخته شده است همانند چاوین، موچه و تیواناکو. اما در نهایت اینکاها با بدست گرفتن قدرت برآنها فایق آمدند. کارشناسان بر این نکته توافق دارند که مانکوی پاک، نخستین فرمانروای اینکا، شخصیتی افسانه ای است و در اصل معرف فرهنگ و ارزش های اولیه اینکاست. پس از مانکوی پاک فرمانروایان دیگری ظاهر شدند که هر یک به نوبه خود در فرهنگ اینکا دارای ارزش و اعتبار فراوان بودند. تاریخ ثبت شده اینکا با فرمانروایی هشتمین فرمانروا آغاز می شود.(قرن پانزدهم میلادی)
اینکاها فکر می کردند ارتش آنها از سوی نیروهای آسمانی حمایت می شود لاجرم شکست ناپذیر است. در زمان اوج قدرت امپراتور اینکاها، ارتش 200 هزار سرباز داشت که اکثر آنها خون و تبار اینکا نداشتند و اکثریت از مردمان تسخیر شده بودند. این سربازانی که از مردم معمولی و کشاورز بودند در هر ماه چندین بار به خدمت احضار می شدند تا تمرین رزمی به عمل آورند. هنگامی که سربازان به خدمت نظام می رفتند سایر اعضا جامعه نظارت و سرپرستی خانواده آنان و امور کشاورزیشان را به عهده می گرفتند. ارتش اینکا یکی از مجهزترین نیروهای ناحیه آند بود. هر سربازی زرهی کتان فشرده لحافی شکل بر تن داشت، کلاهخودی نیز از نی هایی به هم بافته مستحکم تشکیل میشد. سربازان از سدهایی ساخته شده از پوست آهو نیز استفاده می کردند سلاح سربازان اینکا عبارت بود از نیزه،تور،چماق،نیزه کوتاه و گرز.
اطلاعات بیشتر در مورد اینکاها