شومیز سفید رنگ جلو بسته با یقه سه سانتیمتری و آستینهای بلند مچ دار از پارچه ای لخت و نازک و براق است که در قسمت جلوی آن دارای سوزندوزی بلوچ می باشدکه پشت یک جلیقه را تداعی می کند که در پایین آن یک بریدگی به شکل جناق دیده می شود،
بخش سوزندوزی شده بعد از دوخت به شومیز اضافه گردیده و قد شومیز در اصل بلندتر از این قسمت است.
سوزندوزیهای انجام شده بر روی این لباس به شکل نقوش هندسی مثلثی بسیار ظریف و پر کار است که با رنگهای مشکی، طوسی، سفید و گلابتون زرین و سیمین انجام پذیرفته است.
این شومیز به احتمال زیاد متعلق به شهناز پهلوی دختر محمدرضا پهلوی و فوزیه همسر مصری وی می باشد و زمان تهیه ی آن نیز دهه ی 50 است که نهضتی برای طراحی و دوخت لباسهایی با المانها و شاخصهای ایرانی شکل گرفت. این لباس از کاخ موزه ملت به موزه پوشاک منتقل شده است.
از اواسط دوره پهلوی با همکاری چهرهایی همچون مهر منیر جهانبانی و کیوان خسروانی تعدادی لباس با طرح و نقوش ایرانی و از همه مهمتر تکنیکهای دوخت منحصر به فردی که متعلق به یکی از دورافتاده ترین مناطق ایران بود،مطرح گردید، اوج این حرکت و استفاده از هنرهای ایرانی در دهه های چهل و پنجاه رخ داد. در این راستا مهر منیر جهانبانی به واسطه آشنایی با سرزمین بلوچستان و هنر سوزندوزی آن، نقش بیشتری را ایفا نمود او باعث آشنایی فرح دیبا با هنرسوزن دوزی بلوچ گردید و بازدید وی از سیستان و بلوچستان را رقم زد،
قبل از برگزاری جشنهای 2500 ساله پارچه ها و نخهای زیادی که در میان آنها گلابتونهایی از نوع زرین و سیمین نیز موجود بود، به سمت ایرندگان( شهری که به واسطه برخی از دوختهای پرکار سوزندوزی بلوچ بسیار معروف گردید)سرازیر شد که خانم جهانبانی آنها را بین اساتید معروف سوزندوزی همچون مهتاب نوروزی و مهناز جمالزهی و .... تقسیم نمود تا بین شاگردان خود توزیع نمایند و ماحصل آن تولید چند دست لباس فاخر برای کلیه اعضای درجه یک خاندان پهلوی و هدایایی برای مهمانان جشنهای 2500 ساله همچون کراوات،کوسن دستمال سفره و ..... بود که به مجموعه رویال معروف گردیدند.
در حال حاضر در موزه پوشاک سلطنتی تعداد 6 دست لباس با سوزندوزی بلوچ در معرض نمایش عموم می باشد.
گردآوری و پژوهش: صدیقه صمدی، موزه پوشاک سلطنتی، خرداد1396