پیراهن آجری رنگ با آستینهای بلند که در قسمت مچ آستین دارای چین خوردگیهایی است، قد دامن تا پایین زانو و به صورت کلوش است و جنس پارچه آن از کرپ نسبتاً نازک و سبک می باشد.این پیراهن متعلق به فرح دیباست.
قسمت سرآستین ها،خط کمر،و حاشیه پایین دامن با سوزندوزی فاخر بلوچ تزئین شده است نمونه دوختی که روی این پیراهن به کار رفته است نیز دوخت پر کار فنوج می باشد که با استفاده از رنگهای زرشکی،آجری، نارنجی و گلابتون زرین نقوشی بسیار زیبا با ترکیب رنگی دل نشین ایجاد گردیده است،این لباس نیز در در مراسمهای رسمی دهه 50 مورد استفاده فرح دیبا بوده است.
از اواسط دوره پهلوی با همکاری چهرهایی همچون مهر منیر جهانبانی و کیوان خسروانی تعدادی لباس با طرح و نقوش ایرانی و از همه مهمتر تکنیکهای دوخت منحصر به فردی که متعلق به یکی از دورافتاده ترین مناطق ایران بود،مطرح گردید، اوج این حرکت و استفاده از هنرهای ایرانی در دهه های چهل و پنجاه رخ داد.در این راستا مهر منیر جهانبانی به واسطه آشنایی با سرزمین بلوچستان و هنر سوزندوزی آن، نقش بیشتری را ایفا نمود او باعث آشنایی فرح دیبا با هنرسوزن دوزی بلوچ گردید و بازدید وی از سیستان و بلوچستان را رقم زد،قبل از برگزاری جشنهای 2500 ساله پارچه ها و نخهای زیادی که در میان آنها گلابتونهایی از نوع زرین و سیمین نیز موجود بود، به سمت ایرندگان( شهری که به واسطه برخی از دوختهای پرکار سوزندوزی بلوچ بسیار معروف گردید)سرازیر شد که خانم جهانبانی آنها را بین اساتید معروف سوزندوزی همچون مهتاب نوروزی و مهناز جمالزهی و .... تقسیم نمود تا بین شاگردان خود توزیع نمایند و ماحصل آن تولید چند دست لباس فاخر برای کلیه اعضای درجه یک خاندان پهلوی و هدایایی برای مهمانان جشنهای 2500 ساله همچون کراوات،کوسن دستمال سفره و ..... بود که به مجموعه رویال معروف گردیدند.
در حال حاضر در موزه پوشاک سلطنتی تعداد 6 دست لباس با سوزندوزی بلوچ در معرض نمایش عموم می باشد.
گردآوری و پژوهش: صدیقه صمدی، موزه پوشاک سلطنتی، خرداد1396