پرنده بهشتی

نام فارسی: پرنده بهشتی

نام انگلیسی:  Bird of paradise

نام علمی:  Strelitzia reginae

خانواده:Strelitziaceae

پرنده بهشتی از گیاهان بوته ای زینتی همیشه سبز بومی جنوب آفریقا است که ارتفاع آن به حدود یک متر
می رسد. دارای برگهای سبز و کشیده به شکل پارو است. گل آذین این گیاه به طول ۱۵ سانتی متر در بهار، در انتهای ساقه‌ای به طول یک متر به وجود می آید. گل آذین شامل اسپات سبز با رگه های ارغوانی و قایق مانند است که از آن گلهای نارنجی و آبی رنگ خارج می‌شوند. گل پرنده بهشتی از زیباترین گل هایی است که وقتی کاملا باز می شود به خاطر شباهتش به پرنده ها به این نام معروف شده است. استرلتزیا به سرما حساس بوده و در مـناطق معتدل باید در گـلخانه پـرورش داده شود. حداقل دمای مناسـب گیاه در شـب 10 درجه سانتی گراد و در روز   20 تا 24 درجه  است. پرنده بهشتی به نور متوسط تا زیاد و  خاک با  رطوبت ۵۰ تا ۷۰ درصد نیاز دارد.

عمق خاک در زمین اصلی یا گلخانه باید حدود 50 سانتی متر و از مواد آلی و کود دامی پوسیده غنی باشد. در اوایل تابستان به کود زیادی نیاز دارد. گیاه به مصرف کود دامی و کمپوست و افزایش کود به آب آبیاری به میزان حدود یک بار در ماه در طول تابستان به خوبی جواب می دهد.

تکثیر:

می توان آن را از طریق بذر تکثیر کرد، اما معمولاً آن را از طریق تقسیم توده گیاه یا دسته شاخه های قدیمی تکثیر می کنند. به این شیوه که دسته شاخه های قدیمی را در اواخر زمستان از زمین بالا کشیده  و هر دسته را چندین قسمت می کنند. باید به هر قسمت ریشه هایی متصل باشد. سپس مواظبت زیادی لازم است تا این قسمتها کاملاً مستقر و سازگار شود.

وضعیت گونه در سعدآباد:

این گل در مجموعه سعدآباد در گلخانه  تولید و نگهداری می شود.

منبع: مرکز مطالعات باغ موزه

پژوهشگر: معصومه رضوان فر