قلمدان :
طول :٤٤ سانتیمتر
عرض:٣٨ سانتیمتر
ارتفاع:٣١ سانتیمتر
پایه از جنس خاتم ،اثراستاد صنیع خاتم در سال ١٣٤٤ قمرى(١٣٠٥شمسى)
محل نمایش:تالار خاتم
کاخ موزه سبز
مجموعه سعدآباد
عکس:لیلى رئوف
در تالار خاتم کاخ سبز،بر روى میز کار پهلوى اول قلمدان تزیینى هدیه شده از کارگران قورخانه وجود دارد با متن :
تقدیمى کارگران اداره قورخانه به درگاه مقدس علیحضرت شاهنشاه ارواحنا فدا سنه ١٣٠٥ شمسى
و نوشته پشت آن:طرح مسیو شولتس و مسیو هارتمن قورخانه
قورخانه یک واژه ترکی و در لغت به معنای زراد خانه یا کارخانه اسلحه سازی می باشد و به همین دلیل نخستین کارخانه اسلحه سازی ایران در زبان پادشاهان قاجار که خود اصالتا ترک بودند بدین نام خوانده شده است.
گفته میشود که دستور ساخت عمارت قورخانه در دوره قاجار و توسط ناصرالدین شاه قاجار صادر شده است.اما شواهدی در دست است که در زمان جنگهای ایران و روسیه و در عصر فتحعلیشاه قاجار نیز محلی در تهران با عنوان قورخانه مبارکه مشغول به فعالیت بوده است.
نخستین مجسمه سردیس ناصرالدین شاه و مجسمه سوار بر اسب او که در باغ شاه نصب بود در همین قورخانه توسط استادکاران ایرانى ساخته شد.
قورخانه در اصل محل ساختن جنگ افزار ومهمات و ساز و برگ نظامی و جنگی بود و در کنار آن تابلو و لوازم تزئینی از لوله های فشنگ و باروت نیز ساخته میشد.
کارخانه های متعدد فشنگ سازی،مهمات سازی،تفنگ سازی و مسلسل سازى در دوره رضا شاه رونق گرفت.
صنایع نظامی ایران تحت عنوان قورخانه در سال 1304 خورشیدی و در زمان رضا شاه با تولید تفنگ برنو در قورخانه تهران فعالیت خود را آغاز کرد.
از سال 1301 تا 1310 نوجوانان 12 تا 15 ساله فقیر و غالبا بی سرپرست به دستور پهلوی اول در قورخانه آموزش میدیدند وبعد از دوره کارآموزی به آلمان فرستاده میشدند.
درهای چدنی سردر باغ ملی ودر های ورودی مترو از سمت خیابان خیام که مزین به آلات و ادوات نظامی هستند،توسط استاد محمدعلی کرمانی طراحی و توسط استادکاران قورخانه (استاد نایب باقر،استاد اصغر آهنگر،استاد عبدالحسین ریخته گر)در قورخانه ریخته گری شده اند.