"نورعلیشاه"

  • کد مطلب: 4829
  • تاریخ انتشار: دوشنبه 19 مهر 1395 - 09:57

درگالری چهارم موزه استاد حسین بهزاد اثری به نام" نورعلیشاه " در ابعاد 5/50 ×37 سانتیمتر و در تاریخ 7/5/1330 به تصویر درآمده است که از طریق این متن به معرفی این اثر می پردازیم.

قبل از آن لازم است به مختصری از زندگی نورعلیشاه اشاره داشت.

سلطانعلی نورعلیشاه معروف به "استاد الهی" اولین فرزند حاج نعمت الله در سال 1274 شمسی در جیحون آباد بدنیا آمد در 5 سالگی به حلقه عبادت و خلوت گزینی پدر وارد شد و از سن 21 سالگی به کار قضاوت پرداخت . وی در دوران بازنشستگی به تالیف و تعلیم موسیقی پرداخت. حاصل این دوره کتاب برهان الحق 1342 و معرفة الروح 1348 می باشد .

وی در سن 79 سالگی در مهرماه 1353 از دنیا رفت و پیکرش در هشتگرد به خاک سپرده شد .

سلطانعلی نورعلیشاه سرسلسله فرقه دروایش نعمت اللهی بود و معتقد بود خدمت به خلق جایگزین عبادات روزانه است.

در آثاری که چهره نورعلیشاه توسط سایر هنرمندان کشیده شده همیشه او بصورت یک جوان تصور شده است .

این اثر یکی از بهترین نمونه های قلمگیری و کارهای زیبای استاد بهزاد می باشد که در آن هارمونی و هماهنگی رنگ ها به چشم می خورد ، این هماهنگی از نظر دیداری و بصری بیننده را مجذوب کرده و احساس نظم و تعادل را در او ایجاد می کند.

در این تصویر نور علیشاه را درحالیکه نشسته و به درختی تنومند با شاخ و برگ زیاد تکیه داده و نهال پر از گل  که در کنار درخت می باشد مشاهده می کنیم . در نقاشی های استاد حسین بهزاد عنصر مهم در مرکز ثقل تصویر قرار می گیرد به همین دلیل نورعلیشاه در مرکز تصویر قرار گرفته است. نورعلی شاه لباسی کرم رنگ با حاشیه گلهای قرمز بر تن دارد که رنگ کرم نمادی از دانش و فهم انسانی و روشنایی معنوی اوست  و در دستان او کشکولی با قلمگیری سفید می باشد که کشکول در لغت نامه دهخدا به کاسه گونه ای گویند که درویشان و صوفیان بکار برند و مایحتاج خود از خوراکی و مالیات در آن می ریختند  و همچنین تسبیحی برای ذکر خدا به رنگ قرمز به دور مچ او می باشد. در پشت نورعلیشاه تبرزینی با قلمگیری سفید و منقش به خطوط هندسی دیده می شود که تبریزین نیز در فرهنگ دهخدا مرکب از دو کلمه تبر وسیله ای است برای شکستن هیزم و زین به معنای سلاح و یا در فرهنگ معین به نوعی سلاح به شکل تبر گویند که در گذشته به پهلوی زین اسب می بستند و یا دروایش در دست می گرفتند .

در این نقاشی استاد بهزاد غالبا از رنگ کرم استفاده کرده و کمی هم رنگ مشکی و قرمز و طلایی دیده می شود. هر کدام از رنگ ها در نقاشی های استاد بهزاد بیانگر حالات روحی و درونی تصاویر می باشد

در این اثر امضای استاد حسین بهزاد در گوشه سمت چپ پایین تصویر دیده می شود.

پژوهشگر: اعظم معمارزاده،  راهنمای موزه بهزاد