گره چینی ۲۵۰ ساله در سعدآباد
یکی از آثار هنری موجود در کاخ موزه ملت، پنجره چوبی گره چینی با شیشههای رنگی است که ۸ متر طول و ۳ متر عرض دارد.
گفته میشود این اثر چشمنواز که یادگاری از دوره زندیه است، از شهر شیراز به تهران منتقل شده و اواخر دهه ۴۰ شمسی به تزئینات داخلی کاخموزه ملت (کاخ سفید) اضافه شده است.
بهترین چوب برای ساخت گره چینی، چوب درخت چنار است که بومی ایران بوده، بافت منسجمی داشته و از مقاومت بالایی برخوردار است.
از لحاظ مفهوم کاربردی، گره چینی به هنری ایجاد شده با قطعات برشخورده چوب و شیشههای رنگی گفته میشود که در اشکال مختلف و وحدتگرای هندسی در یک کادر مشخص و تکرار شونده در کنار هم قرار گرفته باشند.
بر اساس شواهد و آثار موجود، پیشینه هنر گره چینی در معماری ایرانی به دوره سلجوقی و اوج این هنر به دوره صفویه باز میگردد و خاستگاه آن نیز شهر اصفهان است.
از این سبک کار به طور معمول در ساخت درهای اماکن متبرکه، مقبرهها، منابر و پنجرهای منازل و کاخها و همچنین نردهها استفاده میشده است.