🔹نام شی : دوربین رولی فلکس آلمان(Camera/Rolyflex-germany)
سازنده: Rollei Werke. Franke Heidecke - آلمان
محل نمایش: گالری اول، موزه برادران امیدوار
پژوهشگر: ملیکا فتح الهی
عکس: جواد نجفعلی زاده
🔸برادران امیدوار با استفاده از تجهیزات عکاسی و فیلم برداری ، که همواره در طول سفر به همراه داشتند به ثبت لحظات و شگفتی های سفر خود می پرداختند که حاصل آن تهیه یک فیلم مستند و ثبت تعداد زیادی عکس می باشد. در حال حاضر در گالری اول موزه برادران امیدوار مجموعه ای بسیار متنوع از این تجهیزات عکاسی و فیلم برداری وجود دارد که یکی از آن ها دوربین عکاسی رولی فلکس است.
🔹رولی به عنوان یکی از قدیمیترین و شناختهشدهترین سازندگان دوربینهای قطعمتوسط و قطع کوچک، در سال 1920 در آلمان تاسیس شد و فعالیت خود را با ساخت دوربینهای دولنزی آغاز نمود.
🔸نمونهی اولیهی این دوربین سرانجام در سال 1927 با نام رولیفلکس ساخته شد که از بدنهای آلومینیومی به همراه فانوس چرمی استفاده مینمود. این دوربین، در روند پیشرفت خود شاتر میانلنز شرکت کمپور را جایگزین شاتر کانونی خود نمود که باعث محبوبیت آن برای مصارف استودیویی شد.
🔹رولی در دوران ابتدایی فعالیت خود قطعهای مختلف را در ابعاد 24در24 میلی متر، 4در4 سانتیمتر و حتی 9در9 سانتیمتر امتحان نمود. تمامی این دوربینها با نام رولیفلکس شناخته میشدند و در انتها قطع 6در6 سانتیمتر به عنوان قطع غالب مورد قبول واقع شد.
این دوربینها با وجود آنکه اغلب گرانتر از رقبای خود بودند، اما با توجه به کیفیت بالا، فروش به نسبت خوبی داشتند. قیمت تمامشدهی دوربینهای رولی، همواره از چالشهای اصلی این شرکت در بازار بود؛ چرا که هرچند این دوربینها در سطوح کاملا حرفهای به کار گرفته میشدند، اما همواره بخش اعظم مشتریان رولی، آماتورها بودهاند. به طوری که این شرکت بیش از 2.6 میلیون نسخه دوربین رولیکورد (نمونه ارزانتر رولیفلکس) مابین سالهای 1933 تا1976 به بازار عرضه نمود. پس از رکود شرکت رولی به دلیل جنگ جهانی، صاحبان این شرکت برای نجات آن، تصمیم به همکاری با شرکت زایس و حتی شرکت اشنایدر واقع در آلمان غربی گرفتند. در ادامه و در دوران طلایی دههی 1950 – که بیش از 500 نمونهی مشابه دوربینهای دولنزی توسط دیگر سازندگان ساخته شد- این شرکت چندین میلیون دوربین رولی فلکس به فروش رساند. در میان نمونههای تقلیدی، دوربینهای سری C مامیا به رقیبی جدی برای رولی تبدیل شدند. این دوربینها با لنزهای قابل تعویض با فاصله کانونی 55 تا 250 میلیمتر و امکان مشاهدهی عمق میدان از طریق منظرهیاب، در تقابل با رولیفلکس با یک لنز نرمال غیر قابل تعویض و بدون امکان مشاهدهی عمق میدان، رولی را مجبور به ایجاد تغییراتی در ساختار دوربیناش کردند.
🔸البته رولی در ادامه دوربینی دولنزی با قابلیت تغییر لنز به بازار عرضه نکرد، در عوض، در حدود سال 1960 دو دوربین با لنزهای غیر قابل تعویض 55 میلیمتری و 135 میلی متری به بازار معرفی نمود که از نظر کیفی همانند دوربینهای پیشین رولی از رقبای خود به مراتب بهتر و البته گرانتر بود.در اواخر دههی 1950 بازار دوربینهای دولنزی اشباع شد، بسیاری از عکاسان خبری و عکاسان آماتور دوربین 35 میلیمتری را ترجیح میدادند و عکاسان استودیویی راغب به استفاده از دوربینهای قطعمتوسط اسالآر مانند هاسلبلاد بودند، چرا که تغییر مگزین فیلم را امکانپذیر مینمود. در سال 1964، رولی با گسترش حوزهی فعالیت خود و ساخت دوربینهای سری رولی35 ( دوربین 35 میلیمتری استاندارد) و سری SL66 (دوربینهای قطع متوسط اسالآر) به حوزههای جدیدی قدم گذاشت.