معرفی مجله هنر و مردم شماره صد و بیست و سوم
?انتشارات وزارت فرهنگ و هنر ،دیماه ۱۳۵۱
از مقاله ی تمدن های از یاد رفته _دکتر عیسی بهنام
?مجسمه ی زنی از جنس گل پخته نشان داده شده که چند سال پیش در شوش از زیر خاک بیرون آمده است و اکنون در موزه ی ایران باستان در معرض نمایش قرار دارد .
?این سر ۲۱ سانتی متر بلندی دارد و از حدود ۱۲۵۰ سال پیش از میلاد یعنی مربوط به ۳۲۵۰ سال پیش است.
?مردم آن زمان اعتقاد داشتند اگر مجسمه آنها در گورشان یا در کنار آرامگاهشان وجود داشته باشد روحشان می تواند در مواقع لزوم در آن حلول کند و به همین سبب هر گاه برایشان میسر می شد به ساختن مجسمه ی مردگانشان می پرداختند و آنرا در آرامگاهشان قرار می دادند ضمنا این سر می تواند به ما نشان دهد ،زنان در آن زمان و در این ناحیه چه قیافه ای داشته اند.
?عکس دیگر مربوط به مجسمه ی الهه مادر است ،این مجسمه گلی ۱۷ سانتی متر بلندی دارد و از اواسط هزاره دوم پیش از میلاد مسیح در حدود ۳۵۰۰ سال پیش است.
الهه ی مادر مانند الهه ی «ناهید »در زمان ساسانیان و «ونوس» در جهان یونان قدیم ربه النوعی بوده است که وجودش موجب فراوانی و آبادانی می شده است
دکتر عیسی بهنام ازبنیان گذاران رشته ی باستان شناسی در دانشگاه تهران و از پایه گذاران موزه مردم شناسی تهران و از چهره های جهانی در باستان شناسی و هنر ایران بوده است.
ایشان در سن هفتاد و هشت سالگی در سال ۱۳۶۳ از دنیا رفتند.