🔺مرورى کوتاه بر زندگینامه بانى هنر مجسمه سازى ایران،استاد ابوالحسن صدیقى و معرفى یکى از آثار او.
گرد آورنده:عاطفه هزاوه(کارشناس ارشد کاخ موزه سبز)
🔺استاد ابوالحسن صدیقی نقاش و مجسمه ساز برجسته ایرانی و از شاگردان استاد کمال الملک در سال 1276 در محله عودلاجان تهران متولد شد.
وی پس از اتمام تحصیلات ابتدایی برای ادامه تحصیل و به تشویق خانواده به مدرسه آلیانس رفت و ضمن فراگیری دروس مختلف با توجه به استعداد غریزی و فطری، به تمرین نقاشی و طراحی پرداخت.
پس از سه سال تعلیم نقاشی وطراحی در آن مدرسه با عنایت به تلاش خستگی ناپذیرش در دریافت راز و رمزهای نقش آفرینی در شمار برجسته ترین هنرآموزان مدرسه موفق به اخذ دیپلم با درجه ممتاز گردید. با تمامی این احوالات بعد از گذشت اندک زمانی این معلم نقاش و طراح مستعد به اندیشه و خیال مجسمه سازی می افتد و نخستین مجسمه گچی از نیم تنه کودکی را با وسایلی ابتدایی و چه بسا غیر اصولی خلق می کند.
از جمله آثار این استاد میتوان به تندیس فردوسی در میدان فردوسی تهران ، تندیس خیام در پارک لاله تهران ، تندیس حکیم ابوعلی سینا در میدان آرامگاه وی در همدان ، مجسمه شیخ اجل سعدی در میدان سعدی شیراز ، مجسمه یعقوب لیث صفاری در زابل وهمچنین در دزفول،مجسمه فرشته عدالت از سنگ مرمر سفید در کاخ دادگسترى تهران به سال ١٣٢٢،مجسمه نشسته فردوسى از سنگ کارارا در میدان فردوسى شهر رم ایتالیا،مجسمه فردوسى در شهر توس ، تندیس نادر شاه افشار در باغ نادری در آرامگاه نادر در و البته تعدادی آثار برجسته دیگر از جمله در کاخ موزه سبز است که از او یک هنرمند اسطوره ساخت و عنوان پدر مجسمه سازی معاصر ایران را برازنده اش نمود.
در سال ۱۳۷۰ کمیسیون ملی یونسکو در ایران تصمیم گرفت از آثار استاد صدیقی عکس‌برداری کند و کتابی منتشر نماید که در سال 1373به چاپ رسید. صدیقی یک سال پس از انتشار این کتاب در ۲۰ آذر ۱۳۷۴ در سن نود و هشت سالگی در تهران درگذشت.
معرفی اثر : مجسمه امیر کبیر از جمله آثار برجسته استاد ابوالحسن صدیقی است که در سال ۱۳۵۷ توسط انجمن مفاخر ایران به این هنرمند سفارش داده شد و استاد این مجسمه را به ارتفاع تقریبى ٢ متر در همان سال در کارگاه رِنزو میکلوچی برنز ریزی شده و در شهر مونته کاتینى ایتالیا خلق کرد.
به نقل از سرکار خانم نوشین دخت صدیقی دختر استاد ابوالحسن صدیقی در مکان اتاق موزه استاد در این خصوص:
در سال ۱۳۸۸ در نمایشگاه و بزرگداشتی که برای استاد صدیقی برگزار شده بود تصویری از مجسمه امیر کبیر وجود داشت که خانم صدیقى متنى به این عنوان: مجسمه که به وطن بازنگشت را در زیر آن نوشتند . آقای قالیباف شهردار وقت،تحت تاثیر آن نوشته، برای پیدا کردن مجسمه مکاتبات و اقدامات لازم را انجام دادند وبا پیگیرى زیبا سازى شهر تهران، به کمک سفارت ایران در رم بعد از ۳۲ سال آخرین اثر برجسته استاد ابوالحسن صدیقی در سال ۱۳۸۹ به تهران بازگشت و در مرداد ماه همان سال برای مدت اندکی در پارک گفت و گو پرده بردارى و بعد از آن طی مراسمی برای استاد صدیقی در شهریور سال ۱۳۸۹ به میدان مشاهیر پارک ملت انتقال داده شد.
استاد صدیقی سه مجسمه امیر کبیر ساخته است:
اولین مجسمه استاد برای سفارت ایران در پاریس بین سالهای ۱۳۰۷ الی ۱۳۱۱ ساخته شده است.
دومین اثر استاد برای مدرسه دارالفنون در سال ۱۳۱۴ از گچ ساخته شده که رنگ برنزی دارد و در دهه ۸۰ به مناسبت بازگشایی مجدد مدرسه توسط فریدون صدیقی پسر استاد ابوالحسن صدیقی مرمت شده و در سالن نمایش مدرسه قرار داده شده است.
سومین و آخرین اثر بزرگ استاد ابوالحسن صدیقی در میدان مشاهیر پارک ملت به نمایش عموم گذاشته شده است.