مشخصات

-        ارتفاع: 28 سانتی متر 

      -  ابعادکف:  18×33 سانتی متر

      - جنس: سنگ صابون (Soapstone)

       - سال ساخت: 1965 میلادی

محل نگهداری: مخازن، کاخ موزه ملت

پژوهشگر: ناهید زندی، کارشناس ارشد موزه ملت

عکس: جواد نجفعلی زاده

معرفی اثر:

  این مجسمه های ساخته شده از سنگ صابون، نشان دهنده مرد اسکیمویی درحال پوست کندن ماهی است، درحالی که چاقویی درکنار پای او به عنوان ابزار کارش دیده می شود. باتوجه به نقوش حک شده در کف آن، تاریخ ساخت ماه می 1965 م. می باشد. نکته قابل توجه در مورد این مجسمه ها خطوط حکاکی شده موجود در کف آنها است، که با بکارگیری الفبای رومی، انگلیسی و یا الفبای اینوکتیتوت (Inuktitut) نوشته شده اند. همچنین وجود اشکال هندسی/غیرهندسی در بخش زیرین مجسمه ها بیانگر امضاء سازندگان این آثار است. حروف اختصاری POV موجود در همین بخش، امروزه اشاره به ایالت نوناویک (Nunavik) دارد که به احتمال زیاد منطقه مورد نظر این تحقیق یعنی پُونگنیتوک (Povungnituk)، نیز در این ایالت واقع شده است. لازم به توضیح است که این مجسمه اسکیمو به سفارش کلیسای پارلا (Parla) واقع در  منطقه مونترال (Montreal) ایالت کبک کانادا ساخته شده است.

معرفی هنرمند:

یکی دیگر از نقوش حک شده در کف مجسمه کلمه نویا (Nowya) است که یکی از علامت های اختصاری نام سازنده این اثر یعنی پیتر نااوجا آنگیجو (Peter Nauja Angiju) متولد 1923 م. در منطقه  پُونگنیتوک (Povungnituk) می باشد. از دیگر علائم اختصاری مختص به این هنرمند می توان به حروفی همچون: نااورا (NAURA)، نااوجا (NAUJA)، آنجیو (ANGIOU) اشاره نمود. از ویژگی های آثار این هنرمند تمایل به واقع گرایی و استفاده از اندازه های متوسط  در دست ساخته هایش می باشد.

مجسمه اسکیمو (Eskimo Sculpture):

ساخت این گونه مجسمه ها به دوران معاصر هنر مردمان بومی شمال کانادا درمیان قبایل اینوئیت (Inuit)  حدود سال های 1945م. بازمی گردد، در این زمان هنرمندان بومی ضمن حفظ سبک و تکنیک ساخت مجسمه علاوه بر استخوان و عاج از مواد دیگری خصوصا سنگ صابون (Soapstone)، استفاده می نمایند. هنرمندان بسیاری از سایر نقاط دنیا جذب این هنر شده و به منظور آشنایی هرچه بیشتر به میان این قبایل سفر نمودند، مانند جیمز هوستون (James Houston). او از این گونه مجسمه ها نمایشگاه های بسیاری در سرتاسر کانادا برگزار نمود، که همین امر منجر به شناساندن بیشتر این آثار گردید. ازجمله نکات قابل توجه تاثیر به سزای میسیونرهای مذهبی من جمله پدر استینمن(Father Steinmann)  در ساخت این گونه آثار در منطقه پُونگنیتوک(Povungnituk) می باشد. وی در سال 1956م. انجمن میسیونرهای کاتولیک در شهر پُونگنیتوک(Povungnituk) را تاسیس نمود. از فعالیت های عمده این انجمن جلب نظر تجار به منطقه به منظور راه اندازی کمپ های جدیدی تجاری اشاره نمود. بعدها دولت فدرال کانادا اقدام به انجام یکسری فعالیت ها به حمایت از سازندگان این آثار پرداخت و کارگاه هایی به منظور تسهیل کار آنان در نزدیک محل سکونتشان تاسیس نمود. تاکید براستفاده از برچسب ایگلو (Igloo) توسط دولت دلیلی بر اصالت این مجسمه می باشد.