در گالری دوم  موزه استاد بهزاد اثری به نام هنگام سپیده دم خروس سحری  وجود دارد که ابعاد آن 75.5× 57 سانتی متر می باشد .

این اثر یکی از کارهای منحصربفرد استاد حسین بهزاد است که زمینه های طراحی کار بر ویژگیهای نگارگری اثر غلبه داشته و در مجموع طرح بسیار جذابی را ارائه می دهد. این کار از آن دسته از آثار استاد بهزاد است که با الهام از اشعار شاعران به تصویر درآمده  منجمله  حکیم عمر خیام که می گوید:

هنگام سپیده دم خروس سحری                                    دانی که چرا همی کند نوحه گری

یعنی که نمودند در آیینه صبح                                       کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری

شاعر در این شعر با نهیب به انسان او را آگاه می سازد که عمرش در حال گذر است. وی با بی خبری هیچ درکی از گذر عمر خود ندارد . استاد حسین بهزاد معنای برگرفته شده از شعر مذکور را به این ترتیب تصویر نموده است .

این اثر تشکیل شده است از دو رنگ آبی و کرم که نیمی از تصویر آبی رنگ و نیمی دیگر به رنگ کرم ،  رنگ آمیزی شده در قسمتهای کرم رنگ این اثر و تاحدودی بخشهای آبی رنگ، از خطوط سریع و کوتاه (اسکیس) که یکی از ویژگیهای طراحی است استفاده شده است. در بخش کرم رنگ این اثر دو مرد و یک خروس و متکا و یک جام شراب کشیده شده است که جوانی مدهوش سر به روی بالشتی گذاشته که استاد بهزاد با استفاده از تجمع خطوط سریع در طراحی این جوان و محیط اطرافش توجه بیننده را به این موضوع جلب می کند . و جام شراب در این اثر به عنوان نمادی از مدهوشی جوان می باشد و روبروی این جوان مردی نشسته که با خطوط منحنی کشیده شده است که این پیرمرد  و سر خروس به تصویر درآمده در کنار او هر دو عاملی برای نهیب زدن و هوشیار نمودن این مرد جوان می باشد.

ابیات نوشته شده در سمت راست تصویر، بقلم آقای حسین قهرمانی یکی از شاگردان استاد بهزاد به تحریر درآمده است و در سمت چپ در قسمت پایینی تصویر امضا استاد حسین بهزاد به تاریخ 7/10/40 مشاهده می شود.

 پژوهشگر:اعظم دادپاس