نام فارسی: مینای چمنی

نام انگلیسی:  Lawn Daisy

نام علمی:  Bellis Perennis

خانواده:  Asteraceae

گیاهی است کوچک ، علفی ، زیبا و دارای ساقه ای به ارتفاع 4 تا 15 سانتی متر که در غالب محیط ها مانند چمنزارهای طبیعی ، دشتها ، حد فاصل جنگلها و اماکن عاری از درخت آنها و حاشیه مزارع می روید. بومی غرب ، مرکز و شمال اروپا است هرچند گونه هایی از آن به طور گسترده ای در شمال و همچنین در جنوب امریکا تابعیت دارند و با نام مشترک Daisy در جهان شناخته میشوند. مینا، سرمای سرد زمستان را حتی اگر از یک قشر برف نیز پوشیده باشد را می تواند تحمل کند.برگهای آن ساده ، کمی گوشتی ، بیضوی دندانه دار ، منتهی به دمبرگ دراز و واقع در سطح زمین است.گل ها سفید یا صورتی رنگ و پرچم ها زرد و لوله ای هستند. مکان آفتابی یا نیم سایه، خاک سبک با زهکشی بسیار خوب مناسب این گیاه است.

نحوه تکثیر:

از طریق کاشت بذر در اوایل تابستان در ۶ میلیمتری عمق خاک امکان پذیر است. نشاها را در آخر تابستان می توان به باغچه منتقل نموده و به فاصله ۱۵ سانتیمتر از یکدیگر کاشت.

خواص دارویی:

گر چه بعضاً به عنوان علف هرز در نظر گرفته می شود این گیاه بسیار با ارزش است و در مدیریت مناطق علفزار ها و حیات وحش مهم میباشند و بسیاری از ارقام آن به عنوان زینتی استفاده می شوند. گل و برگ تازه در درمان زخم ها و همچنین کورک استفاده می شود. جوشاندن ملایم گل ها در درمان بیماری های دستگاه تنفسی، شامل سرفه مفید است. پماد ساخته شده از برگ ها را می توان برای التیام زخم ها و کبودی ها استفاده نمود. برگ های آن خوراکی است اگر چه تا حدودی طعم اسیدی دارد. در بعضی کشور ها به عنوان بخشی از سالاد مورد استفاده قرار میگیرد.

منبع: مرکز مطالعات باغ موزه

پژوهشگر: معصومه رضوان فر