درگالری دوم موزه استاد حسین بهزاد اثری به نام" بهرام و گل اندام " در ابعاد 3/60 × 3/40 سانتیمتر وجود دارد.

این اثر یکی از بهترین وشاخص ترین کارهای استاد هم از نظر تکنیک نقاشی و هم به لحاظ محتوا میباشد.

در این اثر استاد بهزاد ، سعی بر بیان داشتن دو اثر مهم و شاخص ادبی، داستان بهرام پادشاه ساسانی و کنیزکش، گل اندام را داشته که بازگو کننده این رباعی شاعر ایرانی خیام نیشابوری می باشد که می گوید:

  آن قصر که جمشید در او جام گرفت                                  آهو بچه کرد و شیر آرام گرفت

  بهرام که گور می گرفتی همه عمر                                     دیدی که چگونه گور بهرام گرفت  

و همچنین اشاره به داستان منظوم بهرام نامه یا هفت پیکر خمسه نظامی دارد که عبارت "کار نیکو کردن از پرکردن است " از واقعه شیرین و جذاب بهرام گور و کنیزک چینی ریشه و مایه گرفته است.

در بخش پیشین تصویر، ویرانی های آثار تخت جمشید نشان داده شده است که این ویرانی ها حکایت از فانی بودن دنیا دارد.

در جلوی تصویر ، بهرام پادشاه ساسانی درکنارگل اندام و دست در دست او دارد ، در پشت آنها درختچه ای با گلهایی آبی و صورتی رنگ که نمادی از عشق این دونفربههم است دیده می شود و تخته سنگ عظیم و بزرگی که گویا حافظ این دونفر بوده به تصویر درآمده است. هردوی آنها نظاره گر کاخهای ویران شده بجامانده از گذشته و دو آهوی موجود در خرابه های می باشند که تصویری است از همان بخش از مصرع رباعی خیام که می گوید "آهو بچه کرد" .

در اینجا نیز می توان به نقوش زیبای گلهای ختایی و پرنده های درنا که زینت بخش لباس گل اندام است اشاره کرد . در این اثر استاد با بکارگیری خطوط نازک و کلفت عمق اشیاء و (پرسیکتیو) را بخوبی نشان می دهد. همچنین با وجود المانهای مختلف ذکر شده در این اثر تضاد زیبایی از عشق  و مانایی و نیستی و ناپایداری زندگی به تصویر درآمده و قابل درک و رویت است که نشانی از فکر برتر و خلاق این هنرمند گرانقدر می باشد.

در این تابلو امضای استاد حسین  بهزاد در قسمت انتهایی چپ تصویر به تاریخ 6/9/1322 دیده می شود.

در این اثر استاد با مهارت فوق العاده ای از روانشناختی رنگ ها بر روی مخاطب ، بهره جسته زیرا درجه بندی های رنگ قرمز که به صورت کاملا به جا در بخشهای مختلف اثر بکار گرفته شده است نمادی از عشق، جوانی ، شادابی و نشاط می باشد.