درگالری چهارم موزه استاد بهزاد اثری به نام "خیام " وجود دارد که به مناسبت بزرگداشت روز خیام، قصد در معرفی این اثر داریم .

این اثر استاد حسین بهزاد مینیاتور در ابعاد 22×32 سانتیمتر است که استفاده از خطوط منحنی و قدرتمند اشاره به سیالیت، درونگرایی فکری خیام دارد.

عمر خیام نیشابور، حکیم و دانشمند و شاعر قرن پنجم هجری، در مرکز تابلو در حالیکه متعجب نگاه می کند به تصویر درآمده است. لباسی بر تن دارد که با یقه ای بازکه مزین به طرحهای اسلیمی و هندسی می باشد و همینطور کلاهی که با اشکال هندسی به رنگ قرمز اخرایی آراسته شده است بر سر دارد.

نیمه تصویر به سمت بالا سبز – آبی کمرنگ و نیمه تابلو به پایین کرم رنگ می باشد که تداعی رنگ خاک را می کند.

در قسمت چپ تصویر بوته های از گل وجود دارد که در نیمه بالا و کناری آن 3 صورت انسان در زوایای مختلف دیده می شود و همچنین 3 صورت دیگر در خاکی که این گیاهان در آن ریشه کرده اند دیده می شود. که می تواند نشانی از چرخه حیات باشد. و گویی ژرفای اندیشه خیام و تامل او در راز هستی و سرنوشت انسان را نشان می دهد. پرسشی که قرن هاست فکر بشر را بخود مشغول داشته است ، چیزی که خیام همیشه در رباعیات خود دغدغه آنرا داشته است.

در بالای تصویر قسمت چپ آن خطوط مدور متحدالمرکزی را می بینیم که اشاره به گردش روزگار دارد

بدون شک ، استاد حسین بهزاد به بهترین شکل افکار فلسفی و عرفانی زوایای مختلف وجودی و روحی این حکیم و فیلسوف و شاعر گرانقدر را از طریق حالت نشستن و بی قراری نگاه و دستهای او نشان داده است.

در این اثر امضای استاد حسین بهزاد در قسمت چپ پایین تصویر به تاریخ یکشنبه 3 خرداد 1335 دیده می شود. و در میانه و پایین تصویر اسم تابلو با نام خیام به قلم استاد حسین بهزاد نوشته شده است.

روح پاکش قرین ساکنان عالم بالا