رواج مکتب هنری بخارا  درست در زمانی بود که شیبک خان مرکز حکومتی‌اش را از هرات  به بخارا  منتقل کرد و زمانی که قوم ازبک دوباره بر هرات تسلط یافتند برخی از نگارگران هراتی به بخارا منتقل شدند در نتیجه مکتب بخارا تحت تأثیر نگارگری اولیه بخارا و مکتب هرات شکل گرفت.

 مهمترین هنرمند مکتب بخارا محمود مذهب است. وی در نقاشی از آثار کمال الدین بهزاد تاثیر پذیرفته بود و تداوم نقاشی های بهزاد همراه با خصوصیات نقاشی محلی بخارا, مجموعا خصوصیات نقاشی بخارا را بوجود آوردند، خصوصیاتی از قبیل غنی بودن و خلوص رنگ ها که بیش تر به کار گیری جزئیات و استفاده از شکل های ساده, پیکره های کوتاه قد و ساختمان ها از روبه رو را شامل می شد. معمولا زمینهٔ حاشیه های این تصاویر را با تشعییر  پر می کردند.  تحفة الابرار جامی، مخزن الاسرار نظامی (۹۵۲ ه.ق) و بوستان سعدی (۹۵۶ ه.ق) از مهمترین کارهای محمود مذهب با سبک  بخارا است.

 در موزه خط و کتابت میرعماد دونمونه از خطوط محمود مذهب موجود است که البته نسبت به تشبیه اسامی جای تردید می باشد اما از زیباترین اشکال هنری نگارگری قرن 10 ه.ق قطعه خط دورو است که با شماره اموال 4406 و ردیف موزه 605  در موزه میرعماد نگهداری میشود. این اثر بخط نستعلیق نگارش شده و به شیوه کتیبه ایی – موربی و تمام مذهب با مینیاتور سازی  سبک بخارا است. در حواشی آن تشعیر و با مرکب جوهری و الوان و طلا و شنگرف تزئین یافته است. ابعاد اثر 26*13 سانتی متر بوده و احتمالا مربوط به مرقع خطی قرن 10 است. نمونه کاملا مشابه این قطعه در موزه متروپولیتن نیویورک نگهداری میشود که عینا با این سبک و سیاق و رنگ و طرح نقاشی شده است .