یکی از آثار موزه فرشچیان اثری است بنام ققنوس که در سالن اول موزه به نمایش در آمده است. این اثر که در سال 1377 کشیده شده تصویر پرنده زیبا و مسحور کننده ای بنام ققنوس است .

رنگ قالب اثر قرمز و زرد است که با توجه به مطالعه منابع می توان به دانش استاد در زمینه رنگ آمیزی و آگاهی از افسانه موجود پی برد،چرا که،آنگونه که از اشکال و اندازه اش در تصاویر روشن می شود،بال و پرش بخشی قرمز و بخشی زرد طلایی است و اندازه و شکل عمومی آن،مانند عقاب است که تمامی این نمادها در اثر استاد فرشچیان به چشم میخورد.این اثر که با رنگهای گرم و جادویی اکرلیک زینت یافته نسبت به دیگر کارهای اکرلیک ایشان درخشانتر وشفافتر بنظر می رسد و این زیبایی خیره کننده به دلیل استفاده از ورقه طلایی است که استاد در زمینه اثر استفاده کرده است.

ققنوس پرنده ایست افسانه ای که بنا به افسانه ها 500 تا 600 سال درصحراهای عرب عمر کرده ودر زمان پایان عمرش خود را بر تلی از خاک و خاشاک می سوزاند،و از خاکسترش ققنوس تازه ای متولد می شود. طی نخستین قرن میلادی ،روی هم 21 بار توسط ده مولف از ققنوس یاد شده،از مجموع این منابع بر می آید که خاستگاه اسطوره ققنوس، تمدن مصر بوده وبعدها به ترتیب در تمدنها ی رومی و مسیحی درباره آن سخن گفته اند. در میان مصریان،اسطوره ققنوس در اصل اسطوره خورشید بوده که بعد از هر شب دگرباره در سحرگاه طلوع میکند واین تمثیلی است از فنا ناپذیری و حیات جاودان ققنوس که در اثر زیبای استاد به خوبی نمایان است واواین جاودانگی و فنا ناپذیری اسطوره ای را درگردابی از رنگ وزیبایی وتلالوئی از هاله های طلایی رنگ که کنایه از شراره های آتش است به تصویر کشیده است و ققنوس را تا ابد به تولدی تازه در نگاه امید بخشش مهمان میکند. تولدی که مدیون دستان توانمند استاد فرشچیان است.