معرفی مجله هنر و مردم شماره صد و بیست و سوم

🔸انتشارات وزارت فرهنگ و هنر ،دیماه ۱۳۵۱

از مقاله ی تمدن های از یاد رفته _دکتر عیسی بهنام

🔹مجسمه ی زنی از جنس گل پخته نشان داده شده که چند سال پیش در شوش از زیر خاک بیرون آمده است و اکنون در موزه ی ایران باستان در معرض نمایش قرار دارد .

🔹این سر ۲۱ سانتی متر بلندی دارد و از حدود ۱۲۵۰ سال پیش از میلاد یعنی مربوط به ۳۲۵۰ سال پیش است.

🔸مردم آن زمان اعتقاد داشتند اگر مجسمه آنها در گورشان یا در کنار آرامگاهشان وجود داشته باشد روحشان می تواند در مواقع لزوم در آن حلول کند و به همین سبب هر گاه برایشان میسر می شد به ساختن مجسمه ی مردگانشان می پرداختند و آنرا در آرامگاهشان قرار می دادند ضمنا این سر می تواند به ما نشان دهد ،زنان در آن زمان و در این ناحیه چه قیافه ای داشته اند.

🔹عکس دیگر مربوط به مجسمه ی الهه مادر است ،این مجسمه گلی ۱۷ سانتی متر بلندی دارد و از اواسط هزاره دوم پیش از میلاد مسیح در حدود ۳۵۰۰ سال پیش است.

الهه ی مادر مانند الهه ی «ناهید »در زمان ساسانیان و «ونوس» در جهان یونان قدیم ربه النوعی بوده است که وجودش موجب فراوانی و آبادانی می شده است
دکتر عیسی بهنام ازبنیان گذاران رشته ی باستان شناسی در دانشگاه تهران و از پایه گذاران موزه مردم شناسی تهران و از چهره های جهانی در باستان شناسی و هنر ایران بوده است.

ایشان در سن هفتاد و هشت سالگی در سال ۱۳۶۳ از دنیا رفتند.