نام شی: مجسمه ی شیوا

محل نمایش:گالری اول ، موزه برادران امیدوار

پژوهشگر: ملیکا فتح الهی

عکس: جواد نجفعلی زاده

مجسمه شیوا  

شیوا یکی بزرگترین خدایان هندوست که هنوز درکشور هندوستان مورد پرستش است. او راخدای  با مهر و محبت می دانند که لطف سرشاری به بندگانش دارد و این تصور وجود دارد که به زمین نزول می کند و قالب خاصی به خود می گیرد. او با شفاعت کردن برای کسانی که او را پرستش می کنند، به آنها کمک می کند؛ امادر عین حال  او نقش ویرانگری نیز دارد؛ البته هندوها معتقدند که این ویرانی برای بازآفرینی و تولد دوباره موجودات است. در دوران ماقبل تاریخ، شیوا را خدای حاصل خیزی و باروری می دانستند و به دلیل قدرت ویرانگری اش، او را می پرستیدند. در تصاویر او را به صورت های گوناگون ترسیم کرده اند. در تصاویر و تماثیلی که برای شیوا ارایه شده ، معمولاً  او را در حال رقص می بینند و نیز چشم سومی نیز در وسط پیشانی او تصویر شده که همواره نیمه باز است و پیروان او اعتقاد دارند که این چشم سوم در روز معینی گشوده خواهد شد و جهان را زیر و رو خواهد کرد.

   شیوا معتقد بوده است که تمامی کائنات همواره در حال رقص جاودانه‌ای هستند و او این رقص را ایجاد کرد و خودش به انجام آن می‌پرداخت. رقص هندی که بسیاری ازحرکات یوگا را در خود دارد، فقط برای سرگرمی یا تفریح نیست، بلکه یک رقصنده با ایمان هنگام انجام این حرکات به حالت خلسه رفته و به آرامش دست می‌یابد. این رقص موجب نشاط و شادی روح و روان نیز می‌شود. شیوا پرستان، سرچشمۀ رود مقدس گنگ را گیسوان شیوا می دانند. در مذهب هندوئیسم حدود ۱۳۵ هزار خدا وجود دارد که در تقریباً در تمام مذاهب سه خدای اصلی بانام‌های برهما، شیوا و شاکتی پرستش می‌شود.

شیوا خدای از بین برنده و یا خدای خشم است که مظاهر آن در بسیاری از تصاویر به‌صورت مردی که بر پوست پلنگ یا ببر نشسته است و بر روی دوش او ماری قرار دارد. در میان پیشانی چشم سوم دارد و به گوش‌هایش گوشواره دارد. نام شیوا در زبان سانسکریت به معنای مهربان است. بر اساس باورها شیوا جاودانه است و تمام هستی در این رقص جاودانه شرکت دارند. در باور هندوها شیوا قادر به هر کاری است و شنونده و حل‌کننده مشکلات است. شیوا خدایی نامیراست. شیوا خداوندگاری با جنسیت مرد است که چهار دست و سه چشم دارد و با چشم سومش عوامل گناه و اهریمن را نابود می‌کند. شیوا دارای دو فرزند به نام‌های گانشا و سکاندا است که هردو در آیین هندو ایزدانی بلندمرتبه هستند. نقش های متعدد و متنوع شیوا در میان خدایان برتری های قابل ملاحظه ای را برای وی به ارمغان آورده است. اما یکی از مهم ترین و مشهورترین مظاهر وی، «ناتاراجا» یعنی پادشاه رقاصان است.