نام شی: آرمادیلو Armadillo

محل نمایش:گالری دوم ، موزه برادران امیدوار

پژوهشگر: ناهید زندی

عکس: جواد نجفعلی زاده

معرفی شی

آرمادیلو (Armadillos)

نام رایج: آرمادیلو

نام علمی: داسیپودیولایی

گونه جانور: پستاندار

رژیم غذایی: جانور همه چیز خوار

اندازه:5-59 اینچ

وزن: 30-120 کیلوگرم

جمعیت رایج: ناشناخته

از بیست گونه آرمادیلوها تنها یک گونه از آنها در آمریکای لاتین زندگی می کنند و 9گونه ی دیگر آن در آمریکای شمالی ساکن هستند، کلمه ی آرمادیلو (Armadillos)، به معنی ( یک زره دار کوچک) می باشد و در واقع اشاره دارد به پوشش استخوانی که قسمت های پشت، سر، پاها و دم آن حیوان را پوشش می دهد، آرمادیلوها تنها پستاندارانی هستند که دارای چنین پوششی می باشند. عموما آنها دارای پوزه ی نوک دار و چشمانی کوچک هستند. آنها دارای تنوع نسبتا زیادی در اندازه و رنگ نیز بوده، از6 اینچ طول و رنگ صورتی کم رنگ تا 5 فوت طول هستند که شامل آرمادیلوهای بزرگ قهوه ای تیره رنگ می باشند رنگ بقیه شامل سیاه، خاکستری و زرد است. برخلاف باور عموم، همه ی آرمادیلوها قادر نیستند که در پوسته ی خود پنهان شوند، در حقیقت تنها سه گونه آرمادیلو قادر است که قسمت های سر و پشت کمر را گرد نموده و بدن خود را داخل پوسته ی سخت قرار دهد که برای شکارگران خود مبهوت کننده است. آرمادیلوها در مناطق گرم و معتدل شامل جنگل های بارانی، چمن زار ها و مناطق نیمه صحرایی ساکن هستند. به علت متابولیسم ضعیفشان و نبود ذخیره غذایی در بدن آنها، سرما دشمن اصلی آنها به شمار می رود و کاهش زیاد دما می توانذ همه ی جمعیت آنها را از بین ببرد. بیشتر گونه های آرمادیلو گودال های زیر زمینی حفر نموده و در آن بیشتر از 11ساعت در روز به استراحت می پردازد و در دو زمان یعنی صبح خیلی زود و هنگام عصر به شکار سوسک ها، مورچه ها، موریانه ها و دیگر حشرات می پردازند. آنها دارای بینایی بسیار ضعیف هستند و با استفاده از شامه ی تیز خود بوی شکار را حس می کنند و با کمک پاهای قوی و پنجه های نسبتا بزرگ خود به حفر گودال می پردازند و با استفاده از زبان چسبناک و بلند خود مورچه ها و موریانه ها از تونل هایشان شکار می کنند، علاوه بر حشره ها آرمادیلوها به خوردن سبزیجات، گیاهان و میوه ها،همچنین لاشه ی مردار علاقه مند هستند.