معرفی تابلو ( آسباد نشتیفان خواف)
اولین آسباد ها را ایرانیان در سیستان ساختند. سرزمین سیستان و دشت خواف ، باد معروف 120 روزه‌ای دارد که به طور قطع همین امر مردم منطقه را به فکر بهره‌گیری از انرژی باد انداخته و موجب ساخت این آسبادها شده است.
نویسنده جغرافیای تاریخی ولایت‌زاوه می‌نویسد: در منطقه پایین خواف و در دشت زوزن، آسیاب ها در ترکیب ساختمان روستا، جای والایی دارند و بالاتر از همه در و دیوارهای این آسیابها هیئتی سخت اصیل و باشکوه دارند و ارزشهای فاخر دوران گذشته را به نمایش می‌گذارند.
«نوته بار»، پژوهشگر نامدار هلندی، که تحقیقات ژرفی درباره آسیاب های بادی انجام داده است، نوشته: طرز ساخت آسیابهای بادی سیستان بدین گونه است که در آغاز، برج بلندی مانند مناره می‌سازند. ساختمان آسیاب دارای دو بخش است: در بخش پایین، سنگهای آسیاب قرار دارد که - بر اثر چرخش سنگ زیرین غلات را آرد می‌کند.
در بخش بالا، چرخی قرار دارد که با نیروی باد به حرکت در می‌آید. بر اثر حرکت چرخ و محور آن، سنگ زیرین آسیاب به چرخش در می‌آید. پس از پایان این بنای دو اشکوبه، سیستانی ها چهار شکاف در دیوار ایجاد می‌کنند. این شکاف ها همانند شکاف های تیراندازی در برج ها و باروهاست. شکاف ها از درون تنگ تر می‌شوند. باد از میان این شکاف ها با نیروی بسیار به درون می‌وزد، مانند بادی که از دم آهنگری خارج می‌شود.
واژه آسباد از دو بخش «آس» و «باد» درست شده که آس در فارسی به معنای «نرم کردن دانه به زیر سنگ» است.